Başqa bir yorğunluq var sanki bu gün ruhumda,
Bir şəhər var, adını unutmuşam, xatırlat adını, çıxım gedim.
Gəlib indi dizlərində uzanmaq var idi, ulduzlara baxışlarınla baxışa da bilərdim halbuki.
Amma mən yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma.
Bəxt üzükləri tək tərəfli, nəfəslərim daxilə bir quru can saxladın Tanrı!
Deyəsən özün çevirirsən məni Sufiyə.
Necə də çıxardardım əynimdən bütün inanclarımı, ulduzlara yaslamaq üçün başımı,
Dizlərinə gələrdim..
Halbuki, halbuki mən səni necə də çox sevə bilərdim.
Amma mən yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma.
Kaş 70-lərdə yaşayardım və inqilabı ilk sizinlə həlləri yandırmaqdan başlayardım.
İndi sənin adına ünvanlı statuslar yazıram, yandıra bilmirəm evini, bağışla..
Bilən susur, susmayan bilmir, susub daxilimdə danışdım, tükəndim.
Mən ha qışqırdım, ha öldüm, fərqsiz..O dinmir..
Sən baxanda soyuna bilmirəm deyən qadınlarla,
Səhərlərə qədər Şəmsi müzakirə edə bilərdim.
Sonra anladım, necə də maraqsız idi, qışqıra-qışqıra sənə etdiyim fəlsəfi söhbətlər.
Sən o anda sevgili, sənin yoxluğunda mənə şair deyirlər..
Bu Bakı..
Bu Bakı niyə bütün xatirələrə düşməndir belə?
Sənin getdiyin sonuncu yola indi asfalt çəkirlər.
Səni düşünərək əllərinin qarasına baxıram kəndlimin.
Pul əl kiri deyənə lənət olsun ki, pulunu alıb, kirini saxlayıb əllərinin.
Nə sol, nə sağ davasına girmədən yaşamaq milləti.
Zira yedin də, yemədin də bu siyasətin bir adı var : Alma!
Mən də yüklənib ayaqlarıma evə gedirəm, əlimdə də bir kilo alma. В моей душе сегодня другая усталость,
Есть город, забыл название, вспомнил название, вышел.
Теперь мне пришлось лечь на колени, хотя я мог смотреть на звезды глазами.
Но заряжаюсь и иду домой на ногах, не набирая ни фунта в руке.
Кольца удачи односторонние, задержи дыхание в сухой душе, Боже!
Похоже, вы превращаете меня в суфия.
Как я мог вынуть все свои убеждения из очков, опереться головой на звезды,
Я бы встал на колени.
Однако как сильно я мог любить тебя.
Но заряжаюсь и иду домой на ногах, не набирая ни фунта в руке.
Я хотел бы жить в 70-х и начать революцию, сначала сжигая решения вместе с вами.
Сейчас пишу на ваше имя целевые статусы, я не могу сжечь ваш дом, извините ..
Кто знает, тот молчит, кто молчит, тот не знает, я молчал, я устал.
Я крикнул да, я умер, неважно .. Он не слушает ..
С женщинами, которые говорят, что нельзя раздеваться, когда смотришь,
Я могу обсуждать Шамси до утра.
Потом я понял, насколько это неинтересно те философские разговоры, которые я вам кричал.
Ты моя любовь в тот момент, в мое отсутствие меня называют поэтом.
Это Баку ..
Почему этот Баку - враг всех воспоминаний?
Последняя дорога, по которой вы пошли, сейчас заасфальтирована.
Я смотрю на черноту твоих рук, думая о тебе, мой сельский житель.
Проклят, кто берет серебро, и берет, и берет у него.
Ни левый, ни правый народ жить без драки.
Потому что независимо от того, едите вы или нет, у этой политики есть название: Apple!
Заряжаюсь и иду домой на ногах, не набирая ни фунта в руке. | |
