У КАНЦЫ ГРЭБЛІ ШУМЯЦЬ ВЕРБЫ
У канцы грэблі шумяць вербы,
Што я пасадзіла,
Няма майго міленькага,
Што я палюбіла.
Няма яго і не будзе,
Паехаў у Адэсу,
А мне сказаў: «Расці, дзеўка,
На другую весну».
Расла дзеўка, перарасла
Дый на меру стала,
Ждала, ждала міленькага
Дый плакаці стала.
Плачце, вочы, плачце кары,
Така ваша доля,
Бо ўжо ж мне прышукалі
Новага ўхажора.
Не сама я палюбіла,
Палюбіла маці,
А мне, беднай, праказала
Платочкі даваці.
Адзін дала, другі дала,
А на трэцім стала,
А тым трэцім, бялюсенькім,
Ручанькі звязала. AT THE END OF THE ROW WILLOWS RUN
At the end of the dam willows rustle,
What I planted
No my darling,
What I fell in love with.
He is not and will not be,
Went to Odessa,
And he said to me, “Grow up, girl,
For the second spring. "
The girl grew, outgrew
Yes, in moderation,
Waited, waited for the little one
Yes the posters began.
Cry, eyes, cry curry,
So is your destiny,
After all, I have already been searched
The new suitor.
I didn't fall in love myself,
Loved the mother,
And I, poor thing, leprous
Handkerchiefs to give.
One gave, the other gave,
And on the third table,
And the third, whitish,
Handcuffs tied. Смотрите также: | |
