Сине күрдем, гашыйк булдым шул мәльне
Син ул идең, төшемдәге сүрәтне
Мин таныдым дәшмәдем, китеп бардым
Тик беркемгә мин башка карамадым
Һәр вакыт, гель кабатлыйм үз үземә
"Чит-ятларның ышанма бер сүзенә (дә)"
Яныңда, бәгрем, синең янда
Калырмын озакка, беркемне тыңлама, ярат
Син минем җанда
Күп еллар узсада , мәхәббәтбез арта
Көтәм сине хаманда
Күзләрең сибә нурлар
шатлык, сөю һәм комар
Йөрәгем яна сыман,
сүндермим сиңа ашкынам
Күрешергя язган
хатларың да язылган
Назлы сузең җылыта,
без очра шы рбыз яздан.
Бар дыр ахыры сөюнең дә,
килэшэргя бель, кайгырма
Югалтуга да әзэр бул,
йөрәгэңдя эз калдырма
Җәннәттәгэ фәрэштәм син,
юк сэыынам ныык сагынам син
үтядэң бирэмэң нэ
гафу итми йөрәгэмнэ...