Горы
Я люблю глядзець на горы.
Яны бліжэй да неба.
Ты падымаеш мяне на сваіх руках.
Я люблю глядзець на мора.
Вецер нараджае хвалі.
Ты жывеш прасторай у маіх грудзях.
Занадта блізка, вельмі далёка.
Занадта нізка, вельмі высока.
Занадта лёгка, вельмі цяжка –
Звычайнае каханне.
Я люблю глядзець на срэбра душ –
Размовы людзей, смех дзяцей.
Размаўляй са мной і трымай мяне за руку.
Я сказала: “Люблю”.
Адгукнулася: “Кахаю”.
І патанае каменне ў глыбокіх морах.
Занадта блізка, вельмі далёка.
Занадта нізка, вельмі высока.
Занадта лёгка, вельмі цяжка –
Звычайнае каханне.