Минем тормышым-ялгышулар жыентыгы
Бу яшемдэ генэ шуны анладым
Хаман берэркемне эзлэп утте конем, тонем
Таптым гына дигэндэ тагын алдандым
Бэхетле булып кына синнэн дэ бэхетле
Кеше табып була-шуна син ышансан
Аулакта, уз-узенэ, козгегэ карап
Мин бэхетле диеп кенэ эйтэ алсан
Адым артыннан адым
Алдым, кире куйдым, тагын алдым
Мина нэрсэ кирэк шуны
Эшлим хэзер азатлыгыма лэззэтлэнеп
Адым артыннан адым
Башымны мин югарыга кутэреп
Мина нэрсэ кирэк шуны
Эшлим хэзер азатлыгыма лэззэтлэнеп
Кочле булырга тиеш тугел ул хатын-кыз
Уза коннэр тормышнын ыгы-зыгында
Йомшак була алмый ул, хэм нечкэ була алмый
Хэлсез ир-ат булса анын янында
Табармын мин кочле уземэ терэк
Жавапсызлы ир-ат белэн утте конем
Тормышымны бирмэм инде беркемгэ
Минем кочле ягым хэзер-зур белем