Արևոտ երկնքում անծայր
Լեռների կատարներ անհաս,
Հավքի պես ժայռերին թառած՝
Տաճարներ խաչերով պատված,
Մի փոշոտ արահետ հեռվում,
ՈՒր է ինձ նա իր հետ տանում,
Տունը իմ սարերից այն կողմ,
Սարերից այն կողմ` մի աշխարհ
ԿՐԿՆԵՐԳ
Քեզ ինչպես ես կոչեմ հայրենիք իմ հայ,
Հայ քարեր, հայ խաչեր, անգամ ցավն է հայ,
ՈՒ հավերժ մի անուն
Դու ես իմ սրտում Հայաստան աշխարհ...
Քո կանչով հաղթական իմ հող,
Շուրթերին շարական, աղոթք
Սերունդներ` խաչերով զինված,
Հաղթեցին դարերին անպարտ:
ԿՐԿՆԵՐԳ
Մանկութան հուշեր, երգեր, ջրերի կարկաչ,
Դաշտերում քամի ու խոտ, անտառի կանաչ...
Այս հողում եմ ես ծնունդ առել, այս հողում եք ինձ անուն տվել
Իմ հարազատ սուրբ մայր և իմ հարազատ սուրբ հայր:
ԿՐԿՆԵՐԳ