Усё жыццё чакаць сябе такога, Якога некалі прыдумаў сам. Сваю журбу пазычыўшы лясам, Не бачыць, як спяшаецца дарога.
Усё жыццё гукаць сябе былога, Які аднойчы ўжо адчуў свой страх, Ды, спанталычыўшыся на вятрах, Пайшоў туды, дзе грэлася знямога.
Усё жыццё шукаць сябе самога, Які згубіўся недзе ў небыцці. І ўцяміўшы, чаму маўчыць аблога, За небакрай, Як сам туман, ісці…
All my life this coming , Who once invented himself . His sadness borrowed Forests He does not see how the way in a hurry .
All my life I holler themselves former , Which one has already experienced your own , Yes, spantalychyvshysya on the winds , I went to where basked exhaustion.
All my life I look for myself , Lost somewhere in the nothingness . And realizing why silent siege Over the horizon , Both the fog to go ...