Армысың, аты әйгілі Қарағандым!
Жылуым, қара алтыным, қара наным.
Кімдердің пальмасынан артық маған,
Бозарған көде, жусан, қарағаның
Ұшқышым құсыңды бұр, Шығысыма,
Алтайдай сәлем берем туысыма.
Сірә да, Клондайк, Аляскалар,
Алтайдың толар ма екен уысына?!
Даласы Ойхой Абай, «Абайлаған»,
Абай деп ,Семей десе қарайды адам.
Талай жылдар өтсе де, талай заман
Қазақта қалам тартар ақын туса,
Абайдың аруағына қарайлаған.
О, ғажап!
Өзіңбісің Көкше деген?!
Тастарын жиған жүктей текшелеген.
Бурабай Оқжетпесті өкшелеген,
О, ғажап!
Өзіңбісің Көкше деген?!
Армысың, Атырауым, бозаң далам!
Жайықтан менен Каспий көз алмағам,
сонау бір ұмыттың ба кездеріңді?
Құмыңды Құлан жортса, кезе алмаған.
Оралым - Ордам менің таныс маған,
Бораның Махамбет боп дауыстаған.
Исатай ақ семсерін, Құрман бабам,
Ұрпаққа домбырасын табыстаған.
Ойылы ма, бұл маңның Ырғызы ма,
Бәрі-дағы бергісіз қырмызыға.
Бас имей бір пенде де өте алмайды
Ақтөбе сансыз сәлем ұл-қызыңа!
Жап-жалпақ жауырыны, жатыр дала,
Алапат батыр-дала, ақын-дала,
Ақмола мен Қостанай арасында,
Дән өскен татырға да, тақырға да.
Құлаған аралына Дария-Сыр,
қазақтың Дария-Сыр - қариясы.
Күріштің Сырдың бойы қоймасы ма,
Немесе Қоймасы мен дән ұясы,
Кентауым, Қазығұртым, Қаратауым,
Әйгілі әулиеата - ақ отауың,
Жіберіп Тойға шашу, торқа жауып,
Әлдилеп жатыр бәрі Алатауын.
Басынан Қаратаудың көш келмейді,
Қаратау енді ешкімге дес бермейді,
Мөлтілдеп қара көзден жас келмейді,
Қара көз қарындасым сескенбейді.
Жатады жайнап, түлегі,Жамбылым да,
Ешкімнің жаншылмайды хандығында.
Қайғырмас енді қазақ «Елім-айлап»,
Жерлеген әлдеқашан зарды құмға.
Сардала дала дала сағым ұшқан,
Аумайды-ау, түпсіз терең сағыныштан.
О шеті мен бұ шетін айыра алмай,
Құстар да бағытынан жаңылысқан.
Жарты адым жатқа қимай, сүйем жерді,
Түйеге талай көштер тиелген-ді,
Болмайды миың жетіп, мұнша жерді,
Ата-қазақ қалайша иемденді?!
Білемін, ақын жортқан бұл өлкені,
Мәңгілік мекендеген жыр-ертегі.
Қарттары өлеңменен намаз оқып,
Жастары жыр жастанып күнелтеді.
Армысың, ардақ-мекен, асыл-мекен!
Айрықша топырағың, тасың бөтен,
Бабалар бақыт іздеп кезуші еді.
Білмепті, бақыттары қасында екен Your army, the famous Karaganda!
My warmth, my black gold, my black bread.
Whose palm is more to me,
Pale wormwood, wormwood, caraway
Turn your bird, my pilot, to the East,
I greet my cousin like Altai.
Most likely, the Klondike, Alaska,
Will Altai be full ?!
Steppe Oikhoi Abai, "Careful",
A person is called Abai or Semey.
Many years have passed, but many times
A poet was born in Kazakh,
He looked at Abai's ghost.
Oh, amazing!
Your name is Kokshe ?!
The stones were piled up.
Borovoye isolated Okzhetpes,
Oh, amazing!
Your name is Kokshe ?!
Your army, Atyrau, my steppe!
I could not see the Caspian Sea from the Urals,
have you ever forgotten
When Kulan ran through the sand, he couldn't.
Return - Ordam is familiar to me,
Bora was known as Makhambet.
Isatai's white sword, Kurman babam,
He passed his dombra to the generation.
Is it carved, is it the Irgyz of the neighborhood,
To all the irresistible calendula.
No one can pass without a head
Aktobe, countless greetings to your sons and daughters!
Flat shoulders, uterus,
Alapat batyr-dala, akyn-dala,
Between Akmola and Kostanay,
For both Tatar and Takyr, where the grain has grown.
Darya-Syr on the fallen island,
Kazakh Dariya-Syr is an old man.
Is there a rice warehouse along the cheese,
Or Warehouse and grain nest,
Kentau, Kazygurt, Karatau,
The famous saint is your white family,
Send to the wedding, cover the net,
Everything is improving Alatau.
Karatau does not lead from the beginning,
Karatau is no longer enough for anyone,
There are no tears in the dark eyes,
My black-eyed sister is not afraid.
The graduate, Zhambyl,
No one is crushed in the kingdom.
Don't be sad now Kazakh "Elim-aylap",
Buried long in the sand.
The Sardala steppe is full of milk,
Alas, out of deep nostalgia.
Unable to distinguish between the edge and the edge,
The birds also went astray.
I love the land, I don't remember half a step,
Many camels were loaded with camels.
It is impossible to reach so many places,
How did the Kazakh parents get it ?!
I know that this is the land of the poet,
A fairy tale of eternal life.
The old men prayed with songs,
Young people sing and dance.
Your army, your honor, your honor!
Your special soil, your stone is foreign,
Ancestors traveled in search of happiness.
He didn't know, his happiness was near | |
