Փակիր աչքերդ
Պատահում է և ... շատ հաճախ,
Մարդ մտովին կրակում է ինքն իր վրա՝
Հստակ ջրի կամ հայելու,
Ինչ–որ մեկի աչքերի մեջ արտացոլված իր պատկերին,
Եվ տեղն ու տեղն սպանվում է։
Բայց մնում է նրա երկրորդ օրինակը՝
Ինքն է մնում – մնում ենք մենք։
Եվ ինքներս առանց ողբի մեզ թաղելով՝
Սկսում ենք ապրել նորից
Նախ՝ բուսական–կենդանական,
Իսկ բյուրավոր դարեր հետո՝
Նաև մարդու կյանքով ծանր ու դժվարին։
Եվ տևում է այս ամենը
Անծայրածիր մի պահ գուցե,
Գուցե շաբաթ մի անսահման
Կամ թերևս մի կարճ տարի...
Տե՜ր իմ աստված, դու լա՛վ գիտես,
Թե ես քանի՜–քանի՜ անգամ
Այս սրախիճ տատասկապատ ճանապարհը
Կրկընել եմ ոտաբոբիկ։
Եվ հոգնել եմ,
Շա՜տ եմ հոգնել
Թե՛ ինքս ինձ սպանելուց,
Թե՛, առավել, վերապրելուց...
Եվ կարիք կա՞,
Որ ես նորից նո& закрыть глаза
... И это бывает очень часто,
Стреляй сам человек мысленно,
Чистая вода или зеркало,
Каков его образ, отраженный в одном глазу,
И место и место погибает.
Но позади второго примера,
Он по-прежнему - мы остановились?
И мы хороним себя без стенания,
Мы начинаем жить заново
Во-первых, растение-животное,
Но после бесчисленных веков,
Жизнь человека трудно.
И все это происходит
На мгновение, может быть бесконечным,
Имейте большую неделю
Или, возможно, короткий год ...
Господи, Боже мой, вы хорошо знаете,
Я знаю, что так много раз
Таким образом, srakhich tataskapat
Я Krkenel босиком.
И я устал,
Я очень устал
Я знаю, меня убивает,
Или, еще оставшихся в живых ...
И в этом есть необходимость,
I & R снова Смотрите также: | |
