Падымі мяне па-над зямлёю,
Падымі мяне ў светлы абшар,
Падымі мяне над мітуснею,
Падымі мяне, паветраны шар.
Падымі мяне па-над зямлёю,
Падымі мяне ў светлы абшар,
Падымі мяне над мітуснею,
Падымі мяне, паветраны шар.
Пісаць мэмуары мне, напэуна, зарана.
Але рана ёсць на сэрцы, незагоеная рана,
Жыццё знэрвавала, за сябе самому сорамна
Крумкачоў часта бачу, чую боль у іхнем гомане.
Хапаю ротам паветра, рвуся з натоўпу на свабоду
Грукаю ў дзьверы. Адтуль пытаюцца: "Хто там?"
Адчыніце, людзі! Я прыйшоў за дапамогай!
Хлусня гэта, што наша краіна ёсць нямоглай!
Не загаснуць зоркі у небе, покі неба тое будзе.
Не загіне край забраны, покі будуць людзі.
Ніхто мяне не чуе, усе жывуць ледзь-ледзь,
Кінуць бы ўсё ды ў неба паляцець!
Не жадаю акалець, а жадаю, каб мой народ.
Заўжды жыў не на каленях, а зусім наадварот.
Каб бачыў надзею, як неба сярод хмар…
Дзе ж ты, дзе, мой паветраны шар?
Падымі мяне па-над зямлёю,
Падымі мяне ў светлы абшар,
Падымі мяне над мітуснею,
Падымі мяне, паветраны шар.
Момант ісціны, скрозь хмары промні
Я нарадзіўся тут, усё як на далоні
Край безкаштоўны, з табой размаўляе сын.
Беларусь, дзякуй за ўспамін.
Вось толькi тут бачу, як ты уздыхаеш цяжка
Б'ецца з турботай сэрца, варушыцца важка
Вецер запеў. Так пела мне малому мама
Песню добрую, але голас Твой дрыжаў змала
Мой новы дзень, я пакiдаю маленства край
Прыйшла пара, кажу я сам сабе: "Бывай"
Глядзеў свет з вокнаў услед трывогай шчырай.
Мой шар нёс мяне далёка, нібы ў вырай
Дзе не праехаць, не прайсцi, зямля шаптала мне ляцi
Спяшайся, адчуй сілу вышыні.
Зямны паламаны лёс мой, дух свабоды ў пылу
Нясі мяне, мой шар, як птушку крылы
Падымі мяне па-над зямлёю
Падымі мяне ў светлы абшар
Падымі мяне над мітуснёю
Падымі мяне паветраны шар
Падымі мяне па-над зямлёю
Падымі мяне ў светлы абшар
Падымі мяне над мітуснёю
Падымі мяне паветраны шар. Lift me above the ground,
Lift me up into a bright realm,
Lift me up over the tumult,
Lift me up, balloon.
Lift me above the ground,
Lift me up into a bright realm,
Lift me up over the tumult,
Lift me up, balloon.
It is too early for me to write memoirs.
But there is a wound in the heart, an unhealed wound,
Life is nervous, ashamed of myself
I often see crows, I hear pain in their noise.
I catch my breath, rush out of the crowd to freedom
I knock on the door. From there they ask, "Who's there?"
Open up, people! I came for help!
The lie is that our country is powerless!
Do not extinguish the stars in the sky until the sky is.
The land will not perish as long as there are people.
No one hears me, everyone lives a little,
I would throw everything and fly to the sky!
I do not want to be circumcised, but I want my people.
He always lived not on his knees, but quite the opposite.
To see hope as the sky among the clouds…
Where are you, where, my balloon?
Lift me above the ground,
Lift me up into a bright realm,
Lift me up over the tumult,
Lift me up, balloon.
The moment of truth, through the clouds of rays
I was born here, all in the palm of my hand
The land is free, your son is talking to you.
Belarus, thank you for the memory.
Only here do I see how you sigh hard
Beats with anxious heart, moves heavily
The wind sang. That's how my little mother sang to me
The song is good, but your voice trembled a little
My new day, I’m leaving the childhood edge
It's time, I say to myself: "Goodbye"
Watched the world from the windows followed by sincere anxiety.
My ball carried me far away, as if into a hollow
Where not to pass, not to pass, the earth whispered to me to fly
Hurry up, feel the power of height.
My earthly destiny is broken, the spirit of freedom is in the dust
Carry me, my ball, like a bird's wings
Lift me above the ground
Lift me into the bright realm
Lift me up over the hustle and bustle
Lift me the balloon
Lift me above the ground
Lift me into the bright realm
Lift me up over the hustle and bustle
Lift me the balloon. | |
