Gasną ognie wśród łąk, biegną chłopcy znad rzek,
chłodna noc, długa noc zawitała na brzeg.
Dzwonią dzwony w samotnym kościele,
nie przyjedzie już nikt na niedzielę…
Jeszcze czynny GS, więcej piwa niż łez,
lecz nie taki już tłok — przeszedł rok — minął rok.
Sennie chwieją się łany rzepaku,
umierają co słabsi wśród ptaków…
Ach, panie, panowie, ach, panie, panowie,
ach, panie, panowie, czemu ciepła nie ma w nas?
Co było, to było, co było, to było,
co było, to było, nie wróci drugi raz.
Ach, panie, panowie, ach, panie, panowie,
ach, panie, panowie, już ciepła nie ma w nas.
Co było, to było, minęło jak miłość,
prześniło, przelśniło — wyśniło się do dna.
Poczerniały pnie drzew, liście porwał im wiatr,
poznikały gdzieś hen, jak nadziei mych ślad.
Nie złowione figlują szczupaki,
minął rok, znowu rok — byle jaki…
Widzisz, kończy się bal, nie mów mi, że ci żal,
przecież patrzysz nie tak, mówisz «szczęścia nam brak».
Zamarzają na śmierć kartofliska,
wiem, że pora rozstania już bliska.
Umiem cenić twój takt, elegancki twój styl,
kto nauczył cię tak ładnie patrzeć na łzy?
Jeszcze tulisz do ust moją rękę,
lecz zapomnisz mnie jak tą piosenkę.
Żegnaj miły, no cóż, jak się żegnać — to już,
pięknie było nam z tym, lecz za dużo jest zim.
Ja cię może za mało kochałam,
lecz zapomnieć to już nie umiałam.
Огонь пожаров среди лугов, бег мальчиков из рек,
Прохладная ночь, долгая ночь прибыл на берег.
Вызов колокола в одной церкви,
Никто не придет в воскресенье ...
Неподвижные активные GS, больше пива, чем слезы,
Но не такой поршень - он проходил в год - год прошел.
Спящий рапс,
Они умирают, что слабее среди птиц ...
Ах, дамы, господа, ах, дамы, господа,
Ах, дамы, господа, почему не нагреваются в нас?
Что было, это было то, что было, то было,
Что было, то было, не вернется во второй раз.
Ах, дамы, господа, ах, дамы, господа,
Ах, дамы, господа, уже тепло не в нас.
Что было, то было, это было похоже на любовь,
Лукавил, блестели, «он пошел в ДНК.
Почерневшие стволов деревьев, листья похищена ветер,
Gonciled где-то курица, как надеюсь, что мой след.
Не поймал щуку,
Прошел год снова - только то, что ...
Вы видите, концы шарика, не говорите мне, что вы пожалеете об этом,
Ты выглядишь так, вы говорите «Счастье Nam Nam».
Замораживание на смерть картофеля,
Я знаю, что пришло время, чтобы разбить.
Я ценю вашу деликатность, элегантный стиль вашего,
Кто научил вас так приятно смотреть на слезы?
Тем не менее tulisz в рот моей руке,
Но вы забыли меня, как эту песню.
До свидания хорошо, ну, как сказать до свидания - это уже
Мы были прекрасны с ним, но слишком много зимой.
Я люблю тебя слишком мало,
Но забыть не мог. | |
