Паклаў на стул мокры плашч
Мой стары верны сябра.
У вочы не глядзеў,
Стомлена прысеў
I папрасiў гарбаты.
Паразьбiўшы зноў пальцы ў кроў
Ты больш ня маеш веры.
Зняўшы з шыi крыж,
У роспачы маўчыш,
Мары твае з паперы.
Сьцяг тваiх iдэй, сьцяг тваiх надзей
Порваны ўшчэнт, стаптаны ў бруд
Гвалт тваiх iдэй, сьмерць тваiх надзей
Для цябе мацней атруты.
Зрабiў у бок хуткi крок
Той, хто йшоў з табою разам.
Зараз па начах
Здрада ў вачах,
Веры тваёй абраза.
Сьцяг тваiх iдэй, сьцяг тваiх надзей
Порваны ўшчэнт, стаптаны ў бруд
Гвалт тваiх iдэй, сьмерць тваiх надзей
Для цябе мацней атруты.