Неге мені сезбейсің,
Мені өзің көздейсің.
Бақытты кездейсің,
Бірде ашшы сөздей.
Бірде жанар оттай,
Бірде сөнер шоқтай.
Бірде сүттен ақтай,
Бірде кенет тоқтайсың.
Бірде жүрекке кеп тиер оқтайсың,
Бір кезде көзімнен ойымды жаттайсың.
Бір мезгіл дүрсілдеп кеудемде соқтайсың,
Бірде сезім жалынын тұтатып жақтайсың.
Сен неге соны ішіңде сақтайсың?
Неге сен бұлақтай бөгелмей ақпайсың?
Неге көрсек бұны, алып бірге жақпайсың
Неге жанымды жаралайсың, қаралайсың
Күндіз-түні ойымды аралайсың
Жүзімді ағартып, келіп озің қаралайсың
Жанымды ұққандай ойымды саралайсың
Бірақ неге Аиша сен соңына баралмайсың
Қаламайсың мазалайсың мұң сыйлап жаныма
Жүрегімді сен жаралайсың ,бақытыңды адаспай таңда
Біздер аңсаған айлы тұндер, сағымдай болған сол бір күндер
Сені бағым ағарманым бәрі бір сағынамын
Кейде узатпайсың, кейде кеп құшақтайсың
Бірде ұнатпайсың, ұстатпайсың, сынаптайсың
Биікке шығарасың, бірақта құлатпайсың
Барынша қорқытасың сен, алайда жылатпайсың
Болашақ біздікі неге сен қаламайсың
Екеуімізге тән, пәк сезімді саралайсың
Менің мына кіршіксіз көңілімді
Тәкәппар сезіміңмен жаралайсың
Сезіміңмен қаралайсың, қаламайсың,
Мазалайсың мұң сыйлап жаныма
Жүрегімді сен жаралайсың, бақытыңды адаспай таңда
Біздер аңсаған айлы түндер, сағымдай болған сол бір күндер
Сені бағым ағарманым бәрі бір сағынамыыыыыыын
Сен соңына баралмайсың, қаламайсың
Мазалайсың мұң сыйлап жаныма
Журегімді сен жаралайсың, бақытыңды адаспай таңда
Біздер аңсаған айлы түндер, ⬇↗↘↙↖ барі бір сағынамын