1) Өртемчейде кым-даа меңээ ынак эвес, кээргевес,
Өскелерни ол-даа канчаар, бодумга мен аартык болуп,
Өкпе чүрээм, сеткилим-даа сооп калды, кударап чор.
Өргүн чонга эштеримге, чуртталгамга кадыг чор мен.
Пр:()
Чүге ийик, чараш уруг,
Чөшпээрел чок шургуп киргеш,
Чурттап эрткен чылдарымны дүвүретти.
Хөлүгүр соок дүмбей дүнде,
Чалбырааштыг кызыл от дег,
Чүнү бодап, чүнү күзеп чорааным-даа кымга хамаан.
2) Ындыг-даа бол тогбайн барып, хүлээвейн баар харыым чок-тур,
Өжешкеш-даа удурланып чадап чор мен, күжүм төндү.
Ынакшыл деп чогум чүл ол? Шыны херек билбес-дир мен,
Өршээ бурган, дузалап көр, багай оглуң азып чор мен.
Пр:()