Yhtä toivon enemmän kuin muuta.
Paljon sen vuoksi antaisin,
Että tuntisit oikeesti
Miten paljon sä haavoitit.
Ja miten kerran toisensa,
Jälkeen se kaikki uudestaan nöyryytti.
Älä väitä ettei sulla ole muka muistoo.
Vai pidätkö sä mua tyhmänä,
Jolla ei ole väliä?
Itsetäänselvyytenä, lastenpalapelinä?
Pokkaa sul on ainakin,
se on käynyt selväksi.
Liikaa oot sen varjolla,
Jo varastanut anteeksi.
Mä en tahtois kantaa turhaa kuormaa.
Varsinkaan kun se mitään muuta ei.
Mut tekisitkö sä uudestaan saman,
Jos saisit valita?
Onko sussa jäljellä,
Palaakaan inhimillisyydestä?
Pokkaa sul on ainakin,
se on käynyt selväksi.
Liikaa oot sen varjolla,
Jo varastanut anteeksi.
Mistä sait sen käsityksen,
Että noin voi tehdä toisille.
Mut se mun täytyy kyllä myöntää,
Sullon pokkaa ainakin.
Я надеюсь больше всего.
Много, потому что я бы дал
Что ты действительно почувствовал
Сколько ты ранен.
И как еще раз,
После этого все снова унизили.
Не говорите, что у вас нет памяти.
Или ты думаешь, что я тупой,
Кому все равно?
Как само собой разумеется, детская головоломка?
У тебя есть хотя бы
стало понятно.
Вы слишком много под видом
Уже украдено извините.
Я не хотел бы нести ненужное бремя.
Особенно, когда больше ничего не происходит.
Но ты бы сделал то же самое снова,
Если бы вы могли выбрать?
Осталась тапочка,
Любое возвращение на человечество?
У тебя есть хотя бы
стало понятно.
Вы слишком много под видом
Уже украдено извините.
Откуда вы взяли идею
Что некоторые могут быть сделаны для других.
Но я должен признать,
Саллон пнул по крайней мере.
