Вось мая зямля пад нагой бяжыць.
Вось мая зямля ў снягох ляжыць.
Закаваная лютым холадам,
Падуладная чужым волатам...
Вось мая зямля запаветная,
Занядбаная, непрыкметная.
Хоць багатая на малітвы,
А крывею шчодра палітая.
А сыны яе незлічоныя,
Бесклапотныя, нехрышчоныя
Не турбуюцца, не хвалююцца,
Толькі піць ды спаць не лянуюцца.
Як пачнеш спяваць - не абудзяцца,
Як пачнеш крычаць - не дачуюцца,
А спытаеш піць - не дадуць вады,
А захочаш бегчы - няма куды...
Я іду наперад па збочыне,
Я пяю свае песні змрочныя,
А зямля мая пад нагой бяжыць.
Я зямля мая ў снягох ляжыць
Here is my land underfoot running.
Here is my land in the snow lies.
Chained by the bitter cold,
Submissive to another's giant ...
Here is my cherished land,
Abandoned, inconspicuous.
Although rich in prayers,
And the blood is generously watered.
And her sons are innumerable,
Carefree, unbaptized
Don't worry, don't worry,
Only drink and sleep are not lazy.
When you start singing - do not wake up,
When you start screaming - do not hear,
And if you ask to drink - they will not give water,
And if you want to run - there is nowhere ...
I'm going forward on the sidewalk,
I sing my gloomy songs,
And my land runs under my foot.
I land my in the snow lies
