Komu mam zwierzyć się, obcy jest cały świat
Gdybym się was nie wstydziła, wołałabym
Wolne jest serce me, może by ktoś je skradł
Bo cóż zrobić z sercem, którego nikt nie chce
I gdzie się udać z nim
Nikt mnie nie czeka, nikt mnie nie woła
Do uchylonych nie puka nikt bram
Pod lampą smutnie czeka jemioła
Z kimże całować się pod nią ja mam
Inną ulicą szczęście ucieka
I nie po drodze jest do mnie mu dziś
Nikt mnie nie woła, nikt mnie nie czeka
Nieupragnionej samotnie mi iść
Przez mrok, coraz gęstszy i ciemniejszy
Wciąż co krok
Przez żal, gęstniejący jak mrok
Próżno wyglądam, szukam dokoła
Nie odpowiada nikt sercu, ni snom
Nikt mnie nie czeka, nikt mnie nie woła
Chyba mi oddać to serce na złom
Chyba mi oddać swe serce na złom
Chyba oddam swe serce na złom
