Oi maamme, Suomi, synnyinmaa,
soi sana kultainen!
Ei laaksoa, ei kukkulaa,
ei vettä rantaa rakkaampaa,
kuin kotimaa tää pohjoinen,
maa kallis isien!
Vårt land, vårt land, vårt fosterland,
Ljud högt, o dyra ord!
Ej lyfts en höjd mot himlens rand,
Ej sänks en dal, ej sköljs en strand,
Mer älskad än vår bygd i nord,
Än våra fäders jord.
Sun kukoistukses kuorestaan
kerrankin puhkeaa;
viel' lempemme saa nousemaan
sun toivos, riemus loistossaan,
ja kerran laulus, synnyinmaa
korkeemman kaiun saa. О, Финляндия, Финляндия, рождение,
Сои слово золотой!
Нет долины, нет холма,
Нет воды на пляже, дорогой,
чем северная страна внутренних
Земля дорогие отцы!
Земля Vårt, Vårt Land, Vårt Fosterland,
Ljud Högt, O Dyra Ord!
EJ Lyfts En Höjd Mot Himlens Rand,
EJ STÖNN EN DAL, EJ SKÖLJS EN Strand,
Mer älskad's Vår Bygd I Nord,
Våra Fäders jord.
Солнце цветет от ее раковины
на этот раз извергается;
Виль его любимый, чтобы встать
Sun Надежда, облегчение в его славе,
И когда-то песня, родившаяся
Более высокий эхо | |
