Երկտող գրեց թողեց ինձ մօտ, «Եթէ չգամ մինչ առաւօտ
Կը տաս նամակը հօրս, դէ պատիւ ունեմ»,
«Պատիւ ունեմ» նա ինձ ասաց եւ նոյն պահին էլ հեռացաւ,
Բայց ետ չեկաւ անմահացաւ:
Կեանքս կը տամ հայրենիքիս, հոգիս Աստծուն պատիւս ինձ,
Զէնքս որդուս, իսկ սէրս մայրերին կը տամ,
Հպարտ հայեացք, բարի ժպիտ, վերջին խօսքեր պատիւ ունեմ,
Պիպլիական Մասիսի պէս դուք միշտ հպարտ հայոց սպաներ,
Պատիւ ունեմ:
Դաշոյնն կողքին, զէնքը ուսին քայլում էր զգոյշ, թաքուն այնպէս,
Որ թշնամին չնկատի նրան,
Նայում էի վստահ քայլքին նրա արծուի սուր հայեացքին,
Թող դողդողայ մեր դարաւոր ոսոխը:
Կեանքս կը տամ հայրենիքիս, հոգիս Աստծուն, պատիւս ինձ,
Զէնքս որդուս, իսկ սէրս մայրերին կը տամ,
Հպարտ հայեացք, բարի ժպիտ, վերջին խօսքեր պատիւ ունեմ,
Պիպլիական ՄասիŒ A scribe wrote to me, "Unless I come by morning
You give the letter to my father, I have the honor, "
"I have the honor," he told me, and left at the same moment,
But he did not return immortal.
I give my life to my homeland, my soul to God,
My son, and my love for mothers,
Proud glance, good smile, last words of honor,
Like the public Masis you have always been proud Armenian officers,
I have the honor.
Next to the blade, the gun was walking shoulder-to-shoulder, stealthily,
Lest the enemy notice him,
I was watching the confident move of his eagle's sharp look,
May our centuries-old future tremble.
I give my life to my homeland, my soul to God, my honor,
My son, and my love for mothers,
Proud glance, good smile, last words of honor,
Public Part & # 140: Смотрите также: | |
