Бугін тагы отырмын еске алып откен шакты
Колыма каламды алып журек әуенін жазады
Неліктен былай болды тусінбедім мен мулдем
Сені тыстап кету деген ойымда да келмеген
Каргыр саткыр омір айырды бізді екіге
Сезімізге карамай жолымыз алшактады
Кундерім менін отуде бір озінді ойлаумен
Сені умытсам егер калайша омір сурем
Сен менін періштем сен менін алтыным
Жаным тусін откен кунді мумкін емес
Кеше гана бір бірімзіге гашык болып косылып едік
Сенен айырлганыма калайша мен сезбедім
Коныр куз саргайды жапырактай
Журегім жылай береді коярга жер таппай
Кайда сенін создерін сені суйем дегенін
Бірәк сол созінде турал неге мені тыстап кеттін
Киналды журегім тусінші сен мені
Сені әлі суйем бакытымсын сен менін
Ия білемін кінәлімін сенін алдында айыптымын
Кінәмді жойюуга киналып ән саган жазамын
Аз уакыт бірге болсакта сенін бейнен журегімде калды
Керек емес бос создерін окпе назды каламады
Талай аруларды уксатамын саган
Бірәк еш кайсысы келмейді аруым ансаган
Осы әуен калады мәнгі тарихта
Кейде есімде тусіп кетеді анда санда
Жарайды бәрі бітті умытайык откен кунді
Отінемін сенен жаным журегімді босатшы
Сен калдырдын касымда кайгы мен мунды
Сондыктан жазып отырмын ішмдегі сырымды
Келемін тагы да жалгыз касымда сен жоксын
Тагыда басталды сені ойлайтым кунім
