Nauczyła mnie jak żyć
Pokazała drogę, drogę którą chciałem iść
Jak dla dzieci które chcą
Choć przez chwilę poczuć
Gdzie naprawdę jest ich dom
Ja ciągle pamiętam i nigdy nie zapomnę
Dla mnie ulica była domem
Te wszystkie chwilę tam spędzone
Burdy, bary, ludzi, miejsca cały czas będę pamiętał.
Na dnie serca skryłem w sobie słowa, które pali ogień
Myśli w których się pogrążam na krawędzi żyjąc z noża
Nie wiem czy wiesz jak wygląda życie
Gdy dzieciaki grzecznie idą spać
Gdy budzi się chaos brudnej ulicy
Potrzeba kolejnych ofiar
Tamci z policją trzymają sztam
Dragi płyną rynsztokami miasta
Kona z bólu w ciemnej bramie jakiś stary pederasta
Wszędzie pełno krwi i zbite szkło
Płonie centrum - a to co za noc.
To mechanizm przetrwania
On się toczy własnym torem
bo agresja na ulicach jest zjawiskiem uzasadnionym
Samobójcy, w parkach chuligani w knajpach
a policja ciągle prowokuje starcia
Już parę chwil wędruje potem to wszystko eksploduje
Każda blizna rodzi masę wspomnień
Tego nie da się zapomnieć
Dla mnie ulica była domem
Te wszystkie chwilę tam spędzone
Burdy, bary, ludzi, miejsca cały czas będę pamiętał.
Na dnie serca skryłem w sobie słowa, które pali ogień
Myśli w których się pogrążam na krawędzi żyjąc z noża
Tak mało znam słów by móc to wszystko
opisać w tym jednym z krótkich listów
zachować go lub rzucić w kąt
odejdziesz zanim sam popełnisz błąd
nie dla Ciebie życie przez ból i łzy
rzeczywistość w której pełno krwi
otacza Cię ze wszystkich stron
czy właśnie tak ma wyglądać Twój dom
(tak ma wyglądać Twój dom)
Więc odejdź stąd
W spokoju zostaw to
W końcu normalnie zacznij żyć
Nie zagrozi Ci już nic
Więc odejdź stąd
W spokoju zostaw to
Nauczyła mnie jak żyć Она научила меня, как жить
Она показала путь, как я хотел пойти
Что же касается детей, которые хотят
В то время чувствовать
Где на самом деле это их дом
Я до сих пор помню и никогда не забуду
Для меня, на улице было дома
Все время там провели
Burda, бары, люди, места все время я буду помнить.
В нижней части сердца я спрятался в словах, что огонь горит
Мысли, в которых резкое падение на краю жить с ножом
Я не знаю, если вы знаете, что такое жизнь
Когда дети идут спать вежливо
Когда он просыпается хаос грязной улице
Необходимость дальнейших жертв
Те, с полицией держать sztam
Драги протекающие водостоки город
Кона с болью в темноте ворота старого педераст
Повсюду кровь и битое стекло
Ожоговый центр - и какая ночь.
Это механизм выживания
Он берет свой собственный путь
потому что агрессия на улицах это явление разумно
Суицид парки хулиганов в пабах
и полиция по-прежнему провоцирует столкновения
Уже через несколько минут побродить потом все взрывается
Каждый шрам рождается вес воспоминаний
Это не может быть забыт
Для меня, на улице было дома
Все время там провели
Burda, бары, люди, места все время я буду помнить.
В нижней части сердца я спрятался в словах, что огонь горит
Мысли, в которых резкое падение на краю жить с ножом
Так мало кто знает слова, чтобы иметь возможность все
описывают в одной из коротких писем
держать его или бросить в угол
оставить, прежде чем он сделал ошибку
не для вас жизнь через боль и слезы
реальность, в которой повсюду кровь
окружает вас со всех сторон
или просто нравится смотреть ваш дом
(Должен выглядеть ваш дом)
Так уходят
В мире, оставить его
В конце концов, начинают жить нормально
Не угрожайте вам ничего
Так уходят
В мире, оставить его
Она научила меня, как жить Смотрите также: | |
