Ма саған сынақ бұл, сор емес бірақ бұл, жағдайды ұғасың ба?
Өмірің сынап тұр, өрмегін құрап тұр, қалауын қыласың ба?
Тағдырың жылап тұр, көкейде сұрақ тұр, шын қайғырасың ба?
Қайғыдан қабырғаң қайыса қоймаса, сөзіме құлақ түр, расында.
Қадалған жерінен, жан алған ажалды түсіңде көрмедің бе,
Шалғысын арқалап, көздері қанталап қасыңа келмеді ме,
Аламын жаныңды, демедіме,
Жетем деп дегеніне,
Түкірдім том-том өлеңіңе.
Тезірек бол бол демеді ме.
Қасқыр боп қандауыз, жан алғыш жалмауыз түсіме енеді көп,
Қаһарын шақырып, қап-қара мақұлық төбемнен төнеді көп,
Қабырғам шашылып, құтымды қашырып, көріме көмеді көп.
Мен солай түсімде өлемін көп.
Мен оны түсімде көремін көп.
Айтуға болмайды дегені көп.
Алайда айтатын себебі көп,
Мен болсам ештеңе жасырғам жоқ,
Өлеңнен ештеңе жасырғам жоқ.
Жиырма екі жасымда жиырма екі ғасырға татитын өтті іс басымнан көп,
Жалтақтап өткенге, жабығып көктемде, қайғыға бір жола бас ұрғам жоқ.
Жанымнан түңіліп, қағазға үңіліп, тек ұзақ отырдым ғасырдан көп,
Жазылған өлеңім, өлеңге теңелмей, өртелген, жыртылған, шашылған көп.
Шабыты шалқыған ақынның шарасы шамасы әлі де таусылған жоқ,
Табаны тимеген тауларға бағып, қанатын қағып, талпынған тағы,
Нар тұлға түгілі тау тұлғалардың Талайы білмеді өлеңнің мәнін.
Талайы татпады өнердің дәмін.
Кітапты ашпады көлемі қалың.
Сұрақты тастадым ортаға мәлім.
Жауаптары бар, қолтаңбаларым.
Талаптарың жоқ, отан қорғағың.
Келмейді білем, қоғамға мәлім.
Өмір мен өлім, өлмейтін сенім, басыңа жазғанға көнбейтін бе едің,
Көндікпейтің бе ең,
өмір күрделең,
Көбі сүрмеген,
Кодын білмеген,
Сейфтерменен,
Кейіпкерлерім.
Еріп келгенге,
Ерік бергенім.
Қазақ соундтың, өліп келгені,
Қазақ қауымның көріп келгені.
Бабадан қалған көрікті жырға.
Баласы бүгін көрік бермеді.
Жарайды ол, жүрген жоқ дәл мендей, қаламы ажалды төкпелеп.
Жарайды ол , жүрген жоқ дәл сендей, өмірге орынсыз өкпелеп.
Алайда ол айдаxар ажалмен, келеді күнде, бетпе бет,
Оңайға ол, соқпайды соғыс, суық қан төгіс, жекпе- жектермен,
Бетпе бет келген,
Жүйке кептелген,
Соғыс жүйкесін,
Үйкелеп.
Өртеп өксігін,
Өлген көп сыры.
Көзге көк шыбын,
Үймелеп.
Күйреген көңіл күн көред.
Күйбелең өмір тым бөлек.
Тым бөлек күдік.
Түнделеп жүріп,
көрге өлікті сүйрелеп.
Артқа қалдырып, қамын басының
Қашып өлімнен, өмірге асығып,
Мылтық тұтығып, оғы шашылып.
Бірде құтылып, бірде жасырып,
Маңдайға келіп тақалған қару
Шүріппелері басылған жоқ.
Жағдайға бақсаң, қаталдау тәңір
бірде бір сырын жасырған жоқ.
Өмірің бал, өкініш аз, жалықтырған жағдайың ба?
Жылы көрпе, жылы жастық, жып жылы сорпа таңдайыңда
Тыныш ұйқы, тыныс баяу,
тап болып үйрендің бар дайынға,
Бар бір қабат, басыңда бақ, жазылған сиямен маңдайыңда,
Қап қара түнек, таптаған ажал, қақпанын құруды ұмытпаған.
Құтырған тажал , қулығын асырып, құтылу жолын құлыптаған.
Жанынды алады, ішіне жасырып қойсаңда қорқып қырық қамал.
Сол үшін інім, қазірден бастап әрекетіңді сұрыптап ал !
У вас есть тест, который не сор, но это то, что вы имеете в виду?
Ваши тест на жизни, сделайте моллюск, сделайте ваше желание?
Ваша судьба плачет, это вопрос в тяжелом вопросе, ты действительно грустишь?
Если вы не попадаете в грусть, он слушал мое слово, действительно.
Вы когда-нибудь выставлялись с места, где вы имели смерть души,
Разве он не потерял отдаленные глаза,
Я могу взять твою душу, чтобы сосудить,
Быть достигнутым,
Плевать Том на свое стихотворение.
Вы дышите быстрее.
Волк - это битва Buff, много внимания приходит в голову,
Призывая его гнев, от сумки много столярных столярных
Есть много, чтобы похоронить меня стеной, чтобы посыпать и лечить.
У меня много умея в своих снах.
Я вижу это в моих снах.
Есть много, чтобы сказать.
Тем не менее, есть много причин,
Ничто не скрыто, если бы я был
Ничего в стихотворении.
Когда мне было двадцать два года, он занял до двадцати двух веков, более чем приоритет,
Весной нет ужасных весной и весны, а весной.
Я был в депрессии и посмотрел на бумагу, и более века,
Моя письменная песня, много сожженного, порвана, разбросана, не эквивалентна стихам.
Мера поэта поэта все еще исчерпана,
Опять же, он сказал горам, которые не коснулись кастрюли, сбивая крылья,
Нарлеры не знали о важности стихотворения, что не является идеей носивших хороших гор.
Аналитик не вкусил искусство.
Книга не раскрыла размер объема.
Я бросил вопрос.
У меня есть ответы, мои подписи.
У вас нет требований, ваша родина.
Я знаю, что знаю, что это известно обществу.
Вы не отказывались от жизни и смерти, бессмертный доверие, писать в твою голову,
Люди, которые не превосходят,
Жизнь милостивая,
Большинство из вас не зрело,
Не знал код,
От сейфов,
Мои персонажи.
Следовать,
Я дал волю.
Казахская песня, умирающая,
Казахстанская конгрегация увидела.
В песню из древней песни от предка.
Ребенок не сдался сегодня.
Хорошо, он не ходил точно так, как я был похож на меня, ручка пролилась.
Хорошо, он не подходит для жизни, которая не совсем то, что вы ходили.
Однако он Timexard, а в день, лицом к лицу,
Легко победить, война, холодное кровопролитие, бои,
Лицом к лицу,
Застрял,
Военный нерв,
Замерзнуть
Сгорел с горением
Самый умер секрет.
Синяя муха,
Размещены.
Я был днем сокрушительности.
Куайская жизнь слишком отдельная.
Слишком отдельные подозрения.
Ходить вверх и
перетащил, чтобы увидеть.
Оставить обратно и позаботься
Сбежать от смерти, в жизни,
Хижины пистолет и разбросаны коротким.
Как только он избавился и спрятаться,
Оружие, сделанное на лбу
Вырезки не были напечатаны.
К ситуации, Господь
Нет секрета не скрывался.
Жизнь немного сожалеет, у вас скучная ситуация?
В вашем теплом одеяле, теплой молодежи, мигающий теплый суп
Тихий сон, медленное дыхание,
быть готовым учиться,
Один слой, перед СМИ, в письменных чернилах,
Сумка не забыла создать темную темноту, промежуточную смерть.
Он очень быстрый, несет путь, чтобы сбежать.
Напуган, когда вы можете скрыть полноту.
Для этого мой брат теперь сортирует вашу работу! | |
