Эр бир нефеснен
Сен манъа эп якъын оласынъ.
Коктен энесинъ сен
Теренлик ичине даласынъ.
Къавушсакъ, о заман
Экимиз де юректен къуванырмыз.
Бу бахтлы корюшюв ичюн
Асретке биз берабер даянырмыз.
Прип.
Къанатынъ олса, учып
Келирсинъ манъа.
Саарьде севги ичюн
Гуллер уяна.
Шимди бу сонъсуз ёллар
Багълай бизлерни.
Узакътан ель кетире
Севги сёзлерни:
«Сен бир данемсинъ,
Назлы ярем».
Ягъмурлар кесип олмаз ёлунъны.
«Уфукъларгъадже
Мен етеджем».
Козюнъе бакъып корем бахтымны.
2.
Кунештен нурымсынъ,
Баарим, йырымсынъ.
Юректе атеш олып яна севгим.
Ярыгъым, аятым,
Сен – эки къанатым.
Асретлик чекип инълей меним къальбим.
Къавушсакъ, юректе
Нагъмелер чалар ве танъ атаджакътыр.
Козьлерден келеджек нурлар
Пек айдын ве пек сыджакъ оладжакътыр.
Прип.
3.
Булутлар кечелер,
Чапышалар еллер,
Далгъалар ойнайлар
Чагъыра сени.
Сен кокке бакъасынъ,
Эп адым атасынъ,
Оларгъа айтасынъ
Озь хаялынъны.
Коклерде Улькерлер
Етильмез – юксеклер,
Йылдызлар тизелер
Сен ичюн ёлны.
Сен ондан кечесинъ,
Чокъракътан ичесинъ
Севгимиз киби темиз
Буллюр сувны.
Прип.
