муз. В. Шарапов;
сл. Я. Купала.
Гэткiм шчырым каханнем яе атулiў,
З гэткай ласкай глядзеў ў яе сумные вочы,
Як i сонца не тулiць расквечаных нiў,
Як I зоры людзям не ўглядаюцца ўночы !
Не ўглядаюцца ўночы.
Столькi песень над песнямi я ёй напеў,
Столькi думак злажыў аб ёй важных , таёмных,
Як и бор гэтак з ветрам шумець не шумеў ,
Як и век гэткiх дум не злажыў для патомных.
Не злажыў для патомных.
Гэткiм шчырым каханнем яе атулiў,
Чарадзейную княжну з аповесцi дзiўнай ,
I пад ноги ёй кiнуў жыццё,
А яна…А яна была толькi дзяўчына.
Была толькi дзяўчына.
music. V. Sharapov;
sl. J. Kupala.
He covered her with such sincere love,
With such grace he looked into her sad eyes,
As the sun does not cover the blossoming fields,
How I stars people do not look at night!
Do not look at night.
So many songs over songs I sang to her,
So many thoughts about her important, secret,
As well as a pine so with a wind to make noise did not make noise,
As well as the age of such thoughts did not make for descendants.
Not composed for posterity.
He covered her with such sincere love,
A magical princess with a strange story,
And threw her life at her feet,
And she… And she was just a girl.
There was only a girl.
