Дажджы
Калі ты заснеш тады мае гарады
Ля нябёс але побач тут
Нібы дзіўныя сады распускаюцца
Неонавай бліскавіцай
Распузырылісь лужы
Бурбалкі-вочы
Ў неба ваткнулі
Дзівяцца ноччу
Струменямі дажджы імкненьне ў людзей ўбіваюць бегчы
Плыні ручаяў нас прымушаюць руліць
Сырасць і шоргат імкненьне ў людзей забіваюць легчы
Гэтыя справы нас навучаюць жыць
Ураз шугнецца гук
Майго сэрца грук
Ды наўсцяж дарог панясецца дух
Ды ўдалечыні паразаб’ецца
Ці пярунамі ці сэксі мецца
Надзімаліся хмары
Быццам шэрая вата ці якісьці паны
Амаль нават духмяны
Неба пазакуродымілі блакіт
Струменямі дажджы імкненьне ў людзей ўбіваюць бегчы
Плыні ручаяў нас прымушаюць руліць
Сырасць і шоргат імкненьне ў людзей забіваюць легчы
Гэтыя справы нас навучаюць жыць
----------
Дожди
Когда ты заснешь тогда мои города
Около неба тут недалеко
Распускаются словно удивительные сады
Неоновыми молниями
Распузырились лужи
Глазами-пузырями
Уставились в небо
Смотрят в ночь
Струями дожди стремление в людей вбивают бежать
Потоки ручьев нас заставляют рулить
Сырость и шорох желание у людей убивают лежать
Такие дела нас учат жить
Вдруг шуганется звук
Моего сердца стук
Да вдоль дорог понесется
Да вдалеке разобьется
То ли громами то ли сэксуальным меццо
Надулись тучи
Будто серая вата или какие-то паны
Почти даже ароматные
Неба заволокли лазурь
Струями дожди стремление в людей вбивают бежать
Потоки ручьев нас заставляют рулить
Сырость и шорох желание у людей убивают лежать
Такие дела нас учат жить
