«Гимн Одиночеству» (Hymn Samotności) для сопрано и камерного оркестра (2007)
на слова Галины Посвятовской
по заказу Польского Института в Киеве
Агата Зубель (сопрано)
“Киевская Камерата” под управлением Романа Реваковича
Киев, Национальная филармония Украины, 12 апреля 2008 г.
мировая премьера
***
Kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym
Czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny
Często myślę o tobie
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech
Potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie
Patrząc w płomień kochanie
myślę - co się też stanie
z moim sercem miłości głodnym
Aty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
ktćry ciemnz jest s kolor jest chłodny
Często myślę o tobie
często
często piszę do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech
Często myślę o tobie
Jesteś powietrzem
które drzewa pieści
rękoma z błękitu
jesteś skrzydłem ptaka
który nie trąca liści
płynie
Jesteś zachodnim słońcem
pełnym świtów
bajką ze słów które mówi się
westchnieniem
czym ty jesteś –
dla mnie – świeżą wodą
wytrysła na skwarnej pustyni
sosną – która cień daje
drżącą osiką – która współczuje
dla zziębniętych – słońcem
dla konających – bogiem
ty – rozbłysły w każdej gwieździe
której na imię miłość
