(Сократ хакімнің сөзі)
Бір күні Сократ хакім бір Аристодим деген ғалым шәкіртіне құдай табарака уа тағалаға құлшылық қылмақ турасында айтқан сөзі. Ол өзі құлшылық қылғандарға күлуші еді.
- Әй, Аристодим, ешбір адам бар ма, сенің білуіңше, қылған өнерлері себепті адам таңырқауға лайықты? - деді.
Ол айтты:
Толып жатыр, қазірет.
Бірінің атын аташы, - дейді.
Гомерге бәйітшілігі себепті, Софоклге трагедиясы себепті, яғни біреудің сыйпатына түспектік, Зевксиске суретшілігі себепті таңырқаймын, - деп, соған ұқсаған неше онан басқа өнерлері әшкере болған жандарды айтты.
Олай болса, кім артықша ғажайыптануға лайықты: жансыз, ақылсыз, құр пішінді жасайтұғын суретші ме? Я жан иесі, ақыл иесі адамды жаратушы ма? - дейді.
Соңғысы лайықты, - дейді, - бірақ ол жаратушы жаратты, өздігінен кез келіп, солай болып кетпей, басынан біліп істеген хикметімен болса, - дейді.
Жә, пайдалы нәрсе дүниеде көп, бірінің пайдасы көрініп, білініп тұрады. Кейбірінің пайдасы анық білінбейді. Соның қайсысын хикмет көресің? - деді.
Әрине, әшкере пайдаға бола жаратылғанын хикмет десек керек деймін, - дейді.
Жә, олай болса, адамды жаратушы хауаси хамса заһри бергенде, тахқиқ ойлап, олардың пайдасының барлығы түгел оған мұқтаж боларлығын біліп бергендігі әшкере тұр ғой. Әуелі көзді көрсін деп беріпті, егер көз жоқ болса, дүниедегі көрікті нәрселердің көркінен қайтып ләззат алар едік? Ол көз өзі нәзіктігінен керегіне қарай ашып, жауып тұруы үшін қабақ беріпті. Желден, ұшқыннан қаға берсін болуы үшін кірпік беріпті. Маңдай теріні көзден қағып тұруға керек болғандығынан, басқа тағы керегі бар қылып қас беріпті. Құлақ болмаса, не қаңғыр, не дүңгір, дауыс, жақсы үн, күй, ән – ешбірінен ләззаттанып хабар ала алмас едік. Мұрын иіс білмесе, дүниеде не тәтті, не қатты не дәмдінің қайсысынан ләззат алар едік? Бұлардың бәрі біздің пайдамыз емес пе?
Көзді, мұрынды ауызға жақын жаратыпты, ішіп-жеген асымыздың тазалығын көріп, иісін біліп, ішіп-жесін деп. Бізге керегі бар болса да, жиіркенерлік жері бар тесіктерді бұл бастағы ғазиз білімді жерімізден алыс апарып тесіпті, мұның бәрі хикметпен біліп істелгендігіне дәлел емес пе? - депті.
Сонда Аристодим тахқиқ ойлап тексергенде, адамды жаратушы артық хикмет иесі екендігіне һәм махаббатыменен жаратқандығына шүбәсі қалмады.
Олай болғанда және не ойлайсың, һәмма мақұлыхатты жас балаларына елжіретіп, үйірілтіп тұруын көргенде уа һәмма мақұлыхаттың өлімін жек көріп, тіршілікте көп қалмақшылығын тілеп, ижтиһад қылуын көргенде, өсіп-өнуінің қамында болудан басқа істі аз ойламақтары - бұларының бәрі жұрт болсын, өссін, өнсін үшін. Солардың бәрін жаратқанда көңілдерін солайша ынтықтандырып қойғандығы һәм мұның бәрі ж (Speech of the ruler Socrates)
One day, Socrates told a disciple of a scientist named Aristotle that he was going to worship the god Tabaraka. He laughed at those who worshiped him.
- Oh, Aristotle, is there anyone who, as far as you know, deserves to be amazed by his art? - he said.
He said:
It's crowded, now.
Call someone by name.
I admire Homer because of his wealth, Sophocles because of his tragedy, because of his character, because of Zeus, because of his art, ”he said.
Who, then, deserves to be marvelous: an artist who creates lifeless, insane, empty shapes? Is the owner of the soul, the owner of the mind, the creator of man? - says.
The latter is worthy, - he says, - but he is the creator, if he comes by himself and does not happen, but with the wisdom that he knew from the beginning.
And there are many useful things in the world, and the benefits of one are obvious. The benefits of some are not clear. Which of these do you think is wise? - he said.
Of course, it is wise to say that it was created for obvious gain.
So, it is obvious that when the creator of man, Hawasi Hamsa Zahri, gave him the truth, he knew that all their benefits would be needed. He gave us eyes to see first, and if we didn't have eyes, would we be able to enjoy the beauty of the world again? She closed her eyes so that she could open and close them as much as she wanted. He gave me lashes to keep me from being blown away by the wind and sparks. He had to keep the skin of his forehead out of sight, so he did something else. If we didn't listen, we wouldn't be able to enjoy the news, whether it's dull or dull, voice, good voice, mood, song. If the nose does not smell, which of the world would we enjoy, sweet or hard or tasty? Isn't all this for our benefit?
He made the eyes and the nose close to the mouth so that we could see the purity of our food, smell it, and eat it. Even though we need it, the holes with the abomination have been drilled far away from our knowledge, isn't this proof that it was done wisely? - he said.
Then, when Aristotle examined the matter, he had no doubt that the Creator of man was superior in wisdom and in love.
So, what do you think, when you see all the makulihat being passed on to your young children, when you see all the makulihat hating the death of the makulihat, wishing him more life, doing ijtihad, they think less of anything but caring for his upbringing - all this for the sake of people, growth and prosperity. . He created them all with such enthusiasm and all this Смотрите также: | |
