De sneeuw glanst zacht in het maanlicht vannacht
Van een voetstap geen blijk
Dit lege verlaten land is vanaf nu mijn koninkrijk
Van de storm die in mijn woedt had tot nu toe niemand weet
Het werd mij teveel hoe ik mijn best ook deed.
Laat niemand toe spreek niemand aan
Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan
Voel niets doe niets dat iets verraadt
Das nu te laat
Laat het los laat het gaan
Het roer moet om ja dat moet
Laat het los laat het gaan
Sluit de deuren nu voorgoed
Wat men daar over mij beweert
Raakt me hier niet meer
En kou heeft me sowieso nooit gedeerd
Het is grappig dat wat afstand zo snel meer inzicht gaf
Want de vrees die mij steeds voort joeg glijdt nu al van mij af
Ik ga op zoek naar wie ik ben
Verleg de grenzen die ik ken
Geen goed of fout geldt hier voor mij
Ik ben vrij
Laat het los laat het gaan
Voorbij is de storm in mij
Laat het los laat het gaan
Geen tranen meer voor mij
Hier begint mijn nieuw bestaan
Onbevreesd en vrij
M’n kracht neemt toe en schept een zuilenrij van steen
Mijn ziel bouwt een kasteel van ijskristallen om me heen
In elk kristal weerklinkt de echo van mijn geest
Ga nooit nee nooit meer terug het verleden is geweest.
Laat het los, laat het gaan, ja ik rijs uit de kilte op.
Laat het los, laat het gaan
Op deze hoge top
Hier begint nu mijn leven weer
Vrij en onbevreesd
Kou is voor mij nooit een punt geweest.
