איציק מאַנגער. אויפֿן וועג שטייט אַ בוים
אויפֿן וועג שטייט אַ בוים,
שטייט ער אייַנגעבויגן.
אַלע פֿייגל פֿונעם בוים
זענען זיך צעפֿלויגן.
דרייַ קיין מיזרח, דרייַ קיין מערב,
און דער רעשט – קיין דרום.
און דעם בוים געלאָזט אַליין,
הפֿקר פֿאַרן שטורעם.
זאָג איך צו דער מאַמען: "הער,
זאָלסט מיך נאָר נישט שטערן.
וועל איך, מאַמע, איינס און צוויי
באַלד אַ פֿויגל ווערן!
איך וועל זיצן אויפֿן בוים
און וועל אים פֿאַרוויגן.
איבערן ווינטער מיט אַ טרייסט,
מיט אַ שיינעם ניגון".
זאָגט די מאַמע: "ניטע, קינד! –
און זי וויינט מיט טרערן. –
קענסט, חלילה, אויפֿן בוים
מיר פֿאַרפֿרוירן ווערן".
זאָג איך: "מאַמע, ס'איז אַ שאָד
דייַנע שיינע אויגן!
און איידער וואָס און איידער ווען
בין איך מיר אַ פֿויגל".
וויינט די מאַמע: "איציק קרוין,
נעם, אום גאָטעס ווילן,
נעם כאָטש מיט אַ שאַליקל –
זאָלסט זיך נישט פֿאַרקילן.
די קאַלאָשן נעם דיר מיט:
ס'גייט אַ שאַרפֿער ווינטער,
און די קוטשמע טו דיר אָן –
וויי איז מיר און ווינד מיר!
און דאָס ווינטער-לייַבל נעם,
טו עס אָן, דו שוטה,
אויב דו ווילסט ניט זייַן קיין גאַסט
צווישן אַלע טויטע".
כ'הייב די פֿליגל: ס'איז מיר שווער.
צו פֿיל, צו פֿיל זאַכן
האָט די מאַמע אָנגעטאָן
דעם פֿייגעלע דעם שוואַכן.
קוק איך טרויעריק מיר אַרייַן
אין דער מאַמעס אויגן:
ס'האָט איר ליבשאַפֿט ניט געלאָזט
ווערן מיך אַ פֿויגל.
Ицик Мангер. Путь стоит дерево
Путь стоит дерево
Он стоит оборудованная.
Все птицы из дерева
Подключениедо летать.
Три на восток, три на запад,
А остальное - на юг.
И дерево оставили в покое,
Вакантные перед бурей.
Я говорю своей матери: "Ее,
Ты меня, но не звезды.
Я, мама, первая и вторая
Вскоре птица будет!
Я сижу на дереве
И будет ли это цвет.
За зиму с комфортом
С красивой мелодии ".
Сказала мать: "опытный, ребенок -
И она плачет со слезами. -
Знаете, не дай бог, на дереве
Мы zamorzyæ ".
Я говорю: "Мама, это позор
Ваши красивые глаза!
И перед этим и раньше, когда
Я мне птица ".
Плачет мать: "Ицик корона
Возьмем, на Гейтс хочет,
Удалить хотя со звуком -
Не ужели желе.
Каучуки взять вас с собой:
S'geyt острой зимы
И тренер сделать вас без -
Горе мне, и ветер меня!
И эта зима-куртка ад,
Делайте это без, дурак,
Если вы не были бы любой гость
Среди всех умерших ".
Kh'heyb крыло: это мне трудно.
Слишком много, слишком много вещей,
И мать ставить
Этот птенец бедных.
Смотри, я грустно, мы входим
В глазах матери:
S'hot вы любите не позволяйте
Стать мне птица. Смотрите также: | |
