Ала-Тоо ак калпагын кийген кезде,
Аскасы гог асманга тийген кезде,
Мен дагы жолго чыгам, таңды тосо,
Кучактайм ой-кырларын нурга кошо.
Улуусуң, Кыргыз жери, нурдан бүткөн,
Суулуусуң, Кыргыз жери, ырдан бүткөн.
Ысык-Көл жердин көзү, кырлар кашы,
Адырлар көкүрөгү, токой чачы.
Дайралар кан тамыры, чоку таажы,
Седеби, топчулары ар бир ташы.
Кең түздүү, гүл денелүү Кыргыз жери
Күн жүздүү, берекелүү Кыргыз жери.
Жылдыздар көк бетинен өчкөн кезде,
Жарык нур жер жамалын өпкөн кезде,
Көл чалкып, тоолор койнун ачкан кезде,
Дил жаркын, таң күлкүсүн чачкан кезде.
Көркүңө көрк кошулар, Кыргыз жери,
Сезилет ата мээри, эне мээри. Ала-Тоо, в белой шляпе,
Rock гуакамоле, когда это касается неба,
Я вышел и заигрывать с неизвестности,
Hug добавленную обратно в свет.
Велики, и истечение срока действия света,
Влажный, и конец песни.
Глаза Иссык-Кульской области, края, наличные деньги,
Сердце холмы, леса волос.
Потоки крови и корня пика кроны,
Sedebi, кнопки, каждый камень.
Картины, цветок работоспособных
Sun, хорошее расположение.
Звезды исчезли с поверхности синего цвета,
Когда целовал легкой красоты
При открытии в самом сердце озер, гор, цветущие,
Ее яркий блестящий смех.
Добавляет к красоте и местоположению,
Мэр Мэр кажется. Смотрите также: | |
