Жыў да быў на сьвеце стольны князь,
Так лягенда цьвердзіць а не я,
Кронік мудрагелістая вязь,
Не данесла нам яго імя.
Ён з пагардай ставіўся да тых,
Хто у замках век адпаляваў,
Еў і піў з начынняў залатых
Ды для ўцехі у пушчах ваяваў.
Час быў неспакойны і цяжкі,
Не было калі ўзараць раллю,
З трох бакоў не меней чужакі
Асаджалі княжую зямлю.
З раніцы да вечара у сядле,
Ні сабе спачынку ні людзям,
Толькі б даць спакой сваёй зямлі,
Толькі б вольна уздыхнуць грудзям.
Восень зацягнулася у той год,
Сьнег зьмянялі цёплыя дажджы,
Калі князь выходзіў у паход,
Каб сустрэць чужынцаў ля мяжы,
Важкі меч і легкая страла,
Часта ськіраваныя у яго,
Выкінуць ня здолялі з сядла,
Нашага героя да таго.
Але гэтым разам як праклён,
Лёс рукі варожай не адвёў,
І упаў на дол халодны ён
Між засохлых горкіх палыноў.
Як гарэх раструшчыўся шалом,
Крутануўся сьвет нібы у віры,
Князя з акрываўленым чалом
Ратавалі з бою ваяры.
Вынясьлі, вадой абмылі твар,
Белым палатном спынілі кроў,
А у сечы княжыцкі штандар
Стаў здабычай прышлых ваяроў,
І ўцякалі княжыя палкі,
Ног не адчувалі пад сабой,
Заднік высякалі чужакі,
Ды хіліўся да сканчэння бой.
І тады падняўся князь з зямлі,
Белыя павязкі зьняў з чала,
Як штандар яны у руках былі,
Як праменьне зыркага сьвятла.
Кроў лягла чырванай паласой,
Цераз палатна сьляпучы сьнег,
І схапіўся зноў за зброю вой,
І чужак заснуў у кургане.
Жыў да быў на сьвеце стольны князь,
Так лягенда цьвердзіць а не я,
Кронік мудрагелістая вязь,
Не данесла нам яго імя.... Lived in the world was to Stolny Prince,
So the legend claims and I do not,
Chronicle bizarre ligature,
Not told us his name.
He despised those
Who locks adpalyavav century,
He ate and drank with gold fillings
Yes, for the joy of forests in fighting.
Time was hectic and difficult,
There was no time to plow tillage,
Of the three sides not less than strangers
Precipitated prince's land.
From morning to night in the saddle,
Neither myself nor the people resting,
Just give rest their land,
Just to breathe freely chest.
Autumn dragged in the same year,
Snow varied warm rains,
When the prince went on a campaign,
To meet strangers at the border,
The powerful sword and a light arrow
Often directed at him,
Throw Nha zdolyali out of the saddle,
Our hero before.
But this time, as a curse,
The fate of the hands of hostile not withdrawn,
And fell to the floor cold he
Between dried wormwood.
How nuts rastrushchyvsya helmet
Twisted world as if in a whirlpool,
Prince with a bloody forehead
Rescues from the battlefield soldiers.
Vynyasli, water-washed face,
White cloth to stop the bleeding,
A cross section in standard Knyazhytskyy
It began production of alien warriors,
And the prince fled shelves
Legs do not feel under itself,
The back cut down strangers,
Yes, the battle was drawing to the end.
And then the prince got up from the ground,
White bandages shot on the face,
As standard they were holding,
As the bright rays of light.
Blood lay blush stripe,
Through web slyapuchy snow
And he grabbed again for the howling guns,
And a stranger asleep in the barrow.
Lived in the world was to Stolny Prince,
So the legend claims and I do not,
Chronicle bizarre ligature,
Not told us his name .... | |
